بررسی تاثیر سلول های بنیادی مشتق از بافت چربی بر کنترل قندخون در رت های دیابتی

مقدمه: دیابت شیرین نوعی اختلال متابولیک به علت اختلال در ترشح انسولین تخریب سلول های بتا، بنا به دلایل خودایمن، نکروز و مقاومت به انسولین است. اخیراً استفاده از سلول های بنیادی به عنوان یکی از روش های درمانی برای دیابت پیشنهاد شده است. سلول های بنیادی بافت چربی علت دسترسی آسان و نیز توان تکثیری بالا و رد ایمونولوژیک کمتر در این تحقیق مورد بررسی قرار گرفتند. روش بررسی: مطالعه از نوع تجربی-مداخله ای است. در این مطالعه سلول های بنیادی بافت چربی حاصل از عمل لیپوساکشن خالص سازی شده و پس از شمارش توسط لام نئوبار برای شناسایی و اثبات وجود سلول های بنیادی توسط فلوسایتومتری بررسی شدند. تعداد 16 عدد رت نژاد ویستار با وزن حدود 250-300 گرم توسط استرپتوزوسین با دوز 60 mg/kg دیابتی شدند و بعد از آن به صورت تصادفی به دو گروه هشت تایی تقسیم شدند. گروه دیابتی کنترل تحت تیمار با نرمال سالین قرار گرفتند و گروه تحت درمان، سلول های بنیادی جدا شده از بافت چربی به تعداد 1.5×106 را دریافت کردند. برای بررسی بهبود عملکرد در طول 25 روز پس از پیوند سلول ها هر روز یکبار قند خون رت ها توسط دستگاه گلوکومتر اندازه گیری شد. نتایج: بررسی نتایج حاصل از فلوسایتومتری حاکی از بیان درصد بالای cd29 و cd90 در مورد سلول های بنیادی مزانشیمی بافت چربی بود. همچنین بررسی قند خون رت های دیابتیک در طی دوره درمان نشان دهنده کاهش معنی دار(p=0001/0) قند خون در رت های گروه دریافت کننده سلول های بنیادی بافت چربی در مقایسه با گروه کنترل داشت. نتیجه گیری: نتایج به دست آمده بعد از تایید سلول های بنیادی جدا شده از بافت چربی با استفاده از آنتی ژن های سطح سلولی و تزریق آن به رت های دیابتی به طور معنی داری قند خون را کاهش داد.